Verstandelijke handicap en behoudenis

Vraag:
Om behouden te worden moeten wij een keuze voor de Heer maken. Er zijn ook mensen die geen keuze kunnen maken omdat ze bijvoorbeeld een verstandelijk handicap hebben. Zijn deze mensen behouden ondanks dat ze zondigen?

Antwoord:
Er is verschil tussen zonde en zonden. Zonde is het kwade. Zonden zijn zondige daden. Ieder mens heeft een zondige natuur, dat wil zeggen dat in ons de zonde woont, al hebben we nog geen enkele daad verricht, zoals een baby. Men spreekt wel over “erfzonde” en bedoelt dan dat we de zondige natuur van Adam geërfd hebben. Ik vind het een rare uitdrukking. Heeft met een erfenis na een sterfgeval niets te maken. 
Voor die zondige natuur is niemand verantwoordelijk. Niemand heeft om een zondige natuur gevraagd, niemand heeft iets gedaan waardoor zijn natuur zondig werd (behalve Adam en Eva) , niemand heeft gevraagd geboren te worden, niemand kon dat ook voorkomen. Daarom wordt ook niemand om zijn zondige natuur veroordeeld. 

Het laatste oordeel voor de grote witte troon wordt in Openbaring 20:11-15 beschreven. Daar staat tweemaal dat zij die daar geoordeeld worden, “naar hun werken” geoordeeld worden, naar hetgeen (over hun daden) in de boeken geschreven is (de verzen 12 en 13). 

Een mens is voor zijn daden of werken verantwoordelijk, niet voor zijn geboorte of voor zijn natuur. Daarom wordt niemand naar zijn zondige natuur geoordeeld. Toch deugt die natuur niet. 

Inderdaad. Maar God heeft die natuur, de zonde, al geoordeeld in Christus. Je leest dat in Romeinen 8:3. In Romeinen 7 is de klacht, dat een mens doet wat hij eigenlijk niet wil en niet doet, wat hij zou moeten doen. Waardoor? Door de zonde die in ons woont. Dat is een probleem: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Vers 24. 

De oplossing is Romeinen 8:3, waar staat, dat God “de zonde in het vlees”, dat is de zonde (niet de daden, maar de natuur) heeft geoordeeld. Daardoor is onze boze natuur voor God geen probleem meer. Hij heeft daar op Golgotha mee afgerekend. 
Daarom staat er niet alleen, dat Christus onze zondeN gedragen heeft op het hout (1 Petrus 2:24), maar ook dat Christus tot zondE is gemaakt (2 Korinthe 5:21). Door het eerste zijn onze boze zonden weggedaan, door het tweede is onze boze natuur gevonnist. Het eerste geldt voor ieder die gelooft, het tweede geldt in het algemeen, voor iedereen dus. Zodoende hoeft niemand om zijn natuur geoordeeld te worden. 
Nu, ieder mens is wel voor zijn daden verantwoordelijk, maar een baby vanzelf niet. Er komt natuurlijk een moment of een leeftijd, dat zij wel verantwoordelijk zijn. Wij hoeven dat niet te bepalen, de Heere weet het wel. Maar ook mensen zonder verstand, zwaar geestelijk gehandicapten bijvoorbeeld, zijn voor hun daden niet verantwoordelijk. En aangezien zij niet naar hun natuur geoordeeld worden, blijft er geen grond voor oordeel over. Vandaar dat de Heere kan zeggen, dat God uit de mond van kinderen en zuigelingen lof heeft bereid. Hoe kan dat? Loven zuigelingen de Heere? Ja, de duizenden die als baby gestorven zijn, loven God in de hemel. Zij worden niet geoordeeld, want zij hadden geen werken, dus ook geen boze werken. Mensen zonder verstand (om die woorden te gebruiken) evenmin. 
Natuurlijk weet alleen de Heere precies wie – afgezien van baby’s - wel verantwoordelijk is voor zijn daden en daarom zullen we ook aan de minst verstandige het evangelie verkondigen, hoe eenvoudig ook. 

Ik hoop dat ik het niet te ingewikkeld heb geschreven. Je mag je vriendin zeggen, dat ik het zeer waardeer, dat ze over de geestelijke dingen nadenkt. Ik wens ook haar Gods zegen toe.
 
J. Ph. Buddingh